اعتراف هولناک زن مشهدی که از نقشه قتل شوهرش باخبر بود

این‌ها بخشی از اعترافات زن ۳۳ ساله‌ای است که سپیده دم بیستم خرداد گذشته، شوهرش را با یک دسیسه شیطانی به چنگ قاتل سیاه پوش‌انداخت و بدین ترتیب صحنه جنایت وحشتناکی در مشهد رقم خورد.این زن جوان که به همراه مرد سیاه پوش به صحنه وقوع قتل هدایت شده بود با دستور قاضی ویژه قتل عمد مشهد مقابل دوربین قوه قضاییه ایستاد تا جزئیات این صحنه مرگبار را در حضور قاضی دکتر حسن زرقانی بازگو کند چرا که هنوز برخی از اظهارات متهمان با چگونگی وقوع این قتل هولناک در تناقض بود. در آغاز بازسازی صحنه قتل که سرهنگ ولی نجفی (رئیس دایره قتل عمد پلیس آگاهی خراسان رضوی) نیز حضور داشت ابتدا قاضی زرقانی با تفهیم مواد قانونی از متهمان خواست تا حقیقت ماجرا را بیان کنند چرا که این اظهارات در مراحل بعدی دادرسی نیز مورد استناد قضایی قرار می‌گیرد.

بنابراین گزارش با فراهم شدن مقدمات بازسازی صحنه جنایت در حاشیه خیابان شهید رستمی ۲.۱ (محل وقوع قتل) این زن جوان که در تنگنای سوالات تخصصی و فنی قاضی ویژه قتل عمد قرار گرفته بود و راه گریزی از این مخمصه پیدا نمی‌کرد به ناچار تصمیم گرفت تا با بیان زوایای پنهان این جنایت، خود را از گرداب این سوالات پیچ در پیچ برهاند. او با معرفی کامل خود به تشریح جزئیات ماجرای قتل شوهرش پرداخت وگفت: من زندگی خوبی داشتم و از همسرم نیز راضی بودم اما از روزی که «مجید» (متهم به قتل) وارد زندگی ما شد تیره روزی‌های من نیز شکل گرفت.

او همواره به من ابراز علاقه می‌کرد و من به هر طریقی از او دوری می‌کردم تا این که کار به جایی رسید که «مجید» مرا تهدید می‌کرد اما من همسرم را دوست داشتم و نمی‌خواستم طلاق بگیرم. بالاخره او برای ازدواج با من نقشه قتل شوهرم را کشید ولی من نمی‌دانستم او به چه طریقی می‌خواهد همسرم را از میان بردارد. او با همسرم (رضا) معاشرت داشت و به خانه ما رفت و آمد می‌کرد اما من تا آن زمان در برابر خواسته هایش مقاومت کردم تا این که از من خواست رضا را به منطقه بولوار شهید رستمی بکشانم!

همسرم مدتی بود که به دلیل بیماری کرونا دارو مصرف می‌کرد و از چند روز قبل در سپیده دم به پیاده روی می‌رفتیم. وقتی به ناچار نقشه شوم مجید را پذیرفتم! خیلی نگران بودم آن شب شوهرم تا سپیده دم نخوابید او با بچه‌ها بازی می‌کرد و از این که خوابش نمی‌برد ناراحت بود به او پیشنهاد دادم قرص خواب آور بخورد! او هم ۲ عدد قرص خواب آور خورد تا این که برای پیاده روی آماده شدیم اما من نمی‌توانستم گوشی تلفن را به دستم بگیرم به همین دلیل «هندزفری» را در گوشم گذاشتم تا از این طریق با «مجید» در ارتباط باشم! او هم به محل قرار رفته بود و انتظار ما را می‌کشید.

هنگامی که به منظور پیاده روی از خانه خارج شدیم تماس‌های من و «مجید» هم برقرار شد و او صدای مرا می‌شنید که با شوهرم صحبت می‌کردم.در بین راه متوجه شدم رضا به خاطر قرص‌هایی که مصرف کرده است حال مناسبی ندارد یک لحظه وقتی در چشمانش نگاه کردم از کارم پشیمان شدم و از شدت استرس و نگرانی می‌لرزیدم در این هنگام به همسرم گفتم حالت خوب نیست! بیا به خانه بازگردیم! ولی «مجید» که این جمله را شنید از آن سوی خط خطاب به من گفت: «خفه شو!» من هم که می‌ترسیدم دیگر حرفی نزدم. چند لحظه بعد همسرم ابتدا روی جدول سیمانی کنار خیابان نشست و سپس در همان حالت دراز کشید. دستش را گرفتم و چند بار صدایش زدم ولی او انگار صدایم را نمی‌شنید.