مراسم نمادین فارغ‌التحصیلی آرمان عبدالعالی!

همزمان با ادامه حواشی اجرای حکم آرمان عبدالعالی که به جرم قتل غزاله شکور در سال ۹۲ قصاص شد، تصاویری از برگزاری مراسم نمادین فارغ‌التحصیلی وی برگزار شده است.عده‌ای از مسئولان و اساتید دانشگاه تربیت مدرس با حضور در مراسم هفتمین شب درگذشت آرمان، اقدام به به اعطای لوح تقدیر و برگزاری مراسم فارغ التحصیلی او کردند.

پدر آرمان در مراسم وداع با فرزندش بی تابی می کرد و خانواده اش گریان بودند و تا آخرین لحظات امید به بخشش آرمان از پای چوبه دار در دل شان قوت داشت ولی زمانی که مسئولان آنها را برای شرکت در جلسه صلح و سازش به زندان دعوت کردند در آخرین دیدار با خانواده غزاله شکور متوجه شدند که دیگر امیدی وجود ندارد و خانواده غزاله به بخشش آرمان راضی نمی شوند.

پدر آرمان در مراسم خاکسپاری آرمان گفت : پسرم در آخرین لحظه از من و مادرش با نگاه ملتمسانه پرسید :"که من برمی گردم؟و ما به او امید داریم و گفتیم که برخواهی گشت" اما آرمان هرگز برنگشت.

همچنین کامیار عبدالعالی در ادامه بیان کرد: زمانی که قبل از اجرای حکم در حال التماس به خانواده شکور بودیم چند سیلی به پسرم زدم تا اولیای دم ببینند که مورد تنبیه خانواده اش قرار می گیرد هرگز روی فرزندم دست بلند نکرده بودم و حالا بالای سر جسدش از او عذرخواهی می کنم.

روز چهارشنبه(۳ آذر ۱۴۰۰) حکم اعدام آرمان عبدالعالی پس از چندین بار تا پای چوبه دار رفتن و عدم بخشش از سوی خانواده شکور اجرا شد.

در حالیکه  مسئولان زندان رجایی شهر به خانواده عبدالعالی اعلام کرده بودند حکم اعدام آرمان اجرا نمی شود، صبح امروز چهارشنبه آرمان عبدالعالی پس از چندین بار تا پای چوبه دار رفتن و عدم بخشش از سوی خانواده شکور اجرا شد.

اسفند ماه سال 92 یکی از مرموزترین پرونده های جنایی ، با ناپدید شدن دختر جوانی به نام غزاله و دستگیری پسر مورد علاقه او به نام آرمان کلید خورد.

رسیدگی به پرونده قضایی، با اعلام مفقودی غزاله از سوی خانواده اش آغاز شد. این در حالی بود که ماموران پلیس با مظنون شدن به آرمان وی را بازداشت کردند.

آرمان که در ابتدا از سرنوشت غزاله اظهار بی اطلاعی کرد، پس از طی مراحل بازجویی از جزئیات ارتباط خودش با غزاله گفت.

آرمان در اولین اعتراف خود گفت:"مدتی بود به غزاله علاقه داشتم. روز حادثه غزاله مقابل خانه مان  آمد، با هم بحثمان شد و او را هل دادم. زمین خورد و از سرش خون آمد و ...  یکدفعه متوجه شدم که دیگر نفس نمی کشد. از ترس، غزاله را داخل یک چمدان گذاشتم و در سطل زباله شهرداری انداختم."

در حالی که دوربین های مدار بسته اطراف منزل آرمان، لحظه خروج او با چمدان را ضبط کرده بودند اما هرگز اثری از جسد غزاله پیدا نشد.

با طی روند قضایی پرونده، آرمان پای میز محاکمه رفت اما این بار گفت:"اعترافات اولیه من تحت فشار بود.آن روز غزاله موقع خارج شدن از خانه مان در پله ها زمین خورد. من با دیدن خون در راه پله شوکه شدم و از ترس اینکه راز ورود او به خانه مان فاش شود، غزاله را در چمدان گذاشتم و به سطل زباله انداختم."

دادگاه بعد از شنیدن اظهارات آرمان، بنا بر ادله موجود وی را به قصاص محکوم کرد و حکم صادر شده به مرحله اجرا درآمد.

اما درست در لحظه اجرای حکم، پدر و مادر غزاله به عنوان اولیای دم، به آرمان مهلتی یک ماهه دادند. پس از این مهلت پدر آرمان سعی کرد با ارائه دلایل خود مبنی بر سن زیر 18 سال پسرش در زمان وقوع حادثه و دلایلی مبنی بر زنده بودن غزاله حکم قصاص آرمان را بشکند که تلاش وی هم نتیجه نداد تا اینکه آرمان پس از چندین قرار گرفتن در لیست اعدام، سحرگاه دیروز در حالی که اعلام شده بود اجرای حکم به تاخیر افتاده است ، قصاص شد.