هزینه ازدواج چقدر آب میخورد؟
ازدواج کردن به این سادگیها دیگر نیست اگر میخواهی زندگی مشترک را آغاز کنی باید حسابی دست به جیب شوی و خودت را برای هزینههای مختلف و ریز و درشت آماده کنی
گرانی و افزایش قیمت دلار و طلا هم باعث شده ترس از عروسی بیشتر شود و وقتی از جوانان میپرسی چرا زن نمیگیری اولین جوابی که میدهند این است که "با این قیمتها؟ "
ازدواج کردن به این سادگیها دیگر نیست اگر میخواهی زندگی مشترک را آغاز کنی باید حسابی دست به جیب شوی و خودت را برای هزینههای مختلف و ریز و درشت آماده کنی. به همین دلیل هم هست که جوانان ما نگاهی عجیب و غریبی به مقوله ازدواج دارند و برایشان ازدواج مانند یک دیو دو سر میماند که قرار است حسابی آنها را خانه خراب کند.
گرانی و افزایش قیمت دلار و طلا هم باعث شده این ترسها بیشتر شود و وقتی از جوانان میپرسی چرا زن نمیگیری اولین جوابی که میدهند این است که "با این قیمتها؟ " هرچند که سخت شدن ازدواج و انداختن رسوم مختلف بر گردن جوانان هم میتواند از دلایلی باشد که باعث ایجاد نگرانی در جوانان برای تشکیل خانواده میشود. اما به راستی ازدواج چه قدر هزینه دارد؟
از ابتدا شروع میکنیم، از مخارج مراسم، بله برون. طبق رسوم اکثرا قومیتهای کشور ما، برای این مراسم یک انگشتر نشان، یک قواره چادر سفید، پارچه، دفتر بله برون، کله قند، گل و شیرینی لازم است تهیه شود. قیمت طلا باتوجه به اینکه این روزها گرمی حدود یک میلیون ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان است، اگر بخواهیم انگشتر سبک انتخاب کنیم حدود ۳ تا ۴ میلیون تومان هزینه دارد.
با قیمتهای امروز بخواهیم حساب کنیم یک قواره چادر سفید حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان و پاچه هم بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان در خوشبینانهترین حالت ممکن هزینه دارد. دفتر بله برون هم از ۹۰ هزار تومان در بازار موجوده و کله قند تزیین شده هم از ۱۳۰ هزار تومان به بالاست. سبد گل هم که دیگر کمتر ۵۰۰ هزار تومان نمیشود و شیرینی و یا کیک هم بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان هزینه دارد. درواقع همین اولین مراسم رسمی بین ۵ تا ۷ میلیون تومان باید هزینه شود.
بعد از مراسم بله برون، مراسم عقد کنان دومین مراسمی است که در کشور رایج بوده و در این مراسم هزینههایی مثل خرید حلقه، لباس عروس خانم، اتاق عقد و محضر بر دوش داماد است، همچنین خرید یک دست کت و شلوار نیز جزو هزینههایی است که در این مراسم انجام شود. شاید بتوان اینطور گفت که خرید حلقه یکی از اصلیترین و حذف نشدنیترین خریدهای ازدواج است که متاسفانه در سالها اخیر با افزایش قیمت طلا، خرید حلقه برای جوانان چالشهایی را ایجاد کرده است.
خرید یک ست حلقه برای جوانان بین ۸ تا ۱۲ میلیون هزینه دارد، هرچند که گاهی شاهد هستیم که برخی از جوانان برای سبک گرفتن مراسم و کاهش هزینه از حلقههای نقره به جای طلا استفاده میکنند که امر نو و پسندیدهای است. درواقع لزومی ندارد حتما خودمان را در مضیقه قرار دهیم و حلقههای طلا بخریم. لباسهای گران قیمت برای عقد کنان نیز در بازار موجود است که از ۲ میلیون تومان شروع میشود، اما میتوان به جای خرید چنین لباسهایی که هزینه زیادی دارد از لباسهای سادهتر استفاده و تهیه کرد.
درواقع برگزاری مراسم عقد کنان میتواند هم ساده و کم خرج باشد و هم تجملاتی و پر هزینه، این خود جوانان هستند که انتخاب میکنند به چه صورت مراسمشان را برگزار کنند. یعنی در همین گرانی و افزایش قیمتها هم میتوان مراسمی کم خرج گرفت اگر چشم هم چشمیها را کنار گذاریم و به دنبال تجملات نباشیم.
مراسم عروسی، اسمش که میآید تن و بدن نه تنها خود زوجین بلکه تن و بدن خانوادهها هم میلرزد، خانواده دختر به دلیل خرید جهیزیه و خانواده پسر به دلیل تامین مسکن و برگزاری مراسم نگران است. حتی گاهی دیده شده متاسفانه خانوادههایی به دلیل عدم توانایی در تامین جهیزیه برای دخترانشان مانع ازدواجشان میشود که این یک فاجعه است، هرچند همین رسم تامین جهیزیه از طرف خانواده عروس و تامین مخارج مراسم عروسی از طرف خانواده داماد دارای حرف زیادی است، اما خب تنها گرانی دلیل نگرانی بابت جهیزیه نیست بلکه گاهی ما شاهد هستیم دختران به دلیل رقابت با دوستان و یا فامیل خانوادههایشان را مجبور به خرید اقلام گران قیمت میکنند و یا حتی گاهی از سمت خانوادهها شاهد این معضل هستیم یعنی مادر دختران برای چشم هم چشمی و رقابت با دیگران، به دنبال خرید جهیزیه سنگین بوده و این را یک افتخار میدانند، در حدی که خرید اقلام ایرانی را یک افت میدانند و از نظرشان حتما باید یخچال ساید بای ساید آن هم از یک برند خارجی باشد و یا وسایل برقی دیگر از معروفترین برند لوازم برقی باید باشد، یا آنقدر ظرف و ظروف و وسایل آشپرخانه برای عروس خانم میخرند که عروس نمیداند در خانه کوچک اجارهای کجا جا کند.
گاهی خود ما هستیم همه چیز را برای خودمان سخت میکنیم، تهیه لوازم برقی ایرانی در شرایطی که همواره از حمایت از تولید داخلی صحبت میشود کلاس ما را پایین نمیآورد بلکه نگاه تجملاتی و رقابتی به مسئله خرید جهیزیه دیگر نوعی بیکلاسی محسوب میشود. دیگر در دوره زمانهای نیستیم که ارزش دختر با جهازی که به خانه شوهر میبرد سنجیده میشود دیگر مانند قدیم مردم عقلشان به چشمشان نیست، بریزیم دور این افکار پوسیده و قدیمی را و زندگی را آنقدر برای جوانان سخت نکنیم.
متاسفانه این معضل از جایی بدتر میشود که خانواده دختر در قبال جهیزیه سنگینی که برای دختراشان تامین میکنند از پسر هم توقعات زیادی دارند درواقع اول زندگی با معاملات تجاری شروع میشود و اینطور بیان میکنند "ما جهیزیه خوب به دخترمان میدهیم توقع مراسم خوب و خانه خوب هم داریم". همین حرفها و توقعات که همه آن ناشی از چشم هم چشمی است، در اوایل زندگی منجر به اختلاف و مشکلات میشود و دختر و پسر به جای اینکه زندگی مشترکشان را با شیرینی آغاز کنند، با تلخی و دلخوری بر سر زندگیشان میرود.
حالا از همه این حرفها بگذریم میخواهیم بررسی کنیم که یک جهیزیه ساده با تامین فقط وسایل ضروری که نیاز است اول زندگی آن را حتما داشته باشیم چه قدر آب میخورد؟ از وسایل بزرگ آشپرخانه شروع میکنیم؛ یخچال، لباسشویی و گاز، ۳ قلم اصلی وسایل آشپزخانه است که جزو وسایل ضروری محسوب میشود، با نگاهی با قیمتهای بازار، یخچال اگر ساید بای ساید نباشد و بخواهیم یک یخچال ساده با برند ایرانی تهیه کنیم که آبرومند هم باشد از ۷ میلیون تا ۱۰ میلیون تومان هزینه دارد.
لباسشویی ۵ تا ۷ کیلویی که بیشتر از این نیاز زوجین نمیشود، حدود ۵.۸۰۰ تا ۸ میلیون تومان در بازار موجود است و میتوانیم با تامین جنس ایرانی از تهیه لباسشویی گران قیمت جلوگیری کنیم. قیمت گاز هم از حدود ۶ میلیون تومان شروع میشود و میتوان با ۵.۱۰۰ تا ۸ تومان گاز ایرانی تهیه کرد. فرش هم بهترین آن فرش زمرد مشهد است که فرش ۹ متری ۷۰۰ شانه، حدود ۵ میلیون تومان میشود که با توجه به متراژ خانههای اکثر عروس و دامادها تهیه همان یک تخته فرش کافی است.
قیمت یک دست مبل ۷ نفره راحتی هم مختلف است از ۶ میلیون تومان به بالا در بازار، مبلمان راحتی داریم که بستگی به خود افراد دارد که تصمیم میگیرد تا چه اندازه هزینه کنند، هزینه میز ناهارخوری جداست که ضرورتی هم در خرید ناهارخوری در شرایطی که اکثر زوجین خانههایشان کوچک است، وجود دارد. سرویس خواب دونفره نیز که خریدش بستگی به خود عروس و داماد و در بازار سرویس خواب دو نفر از ۵.۸۰۰ شروع میشود و تا ۱۸ میلیون و ۲۰ میلیون تومان نیز وجود دارد.
میرسیم به اتو، جاروبرقی، غذاساز، کتری قوری، سرویس قابلمه که باتوجه به قیمتهای موجود اتو از ۷۰۰ هزار تومان داریم تا به بالا، همچنین جارو برقی هم در بازار با قیمت ۲ میلیون تومان قابل خریداری است، اما رقمهای بیشتری نیز داریم، کتری قوری هم از ۴۲۰ هزار تومان قیمت دارد تا قیمتهای متنوعتر و بالاتر، اما با همین حدودا هم میشود یک دست کتری و قوری خریداری کرد و سرویس قابلمه هم قیمتهای متنوعی دارد، اما با ۴۰۰ هزار تومان هم میشود یک سرویس قابلمه خرید.
سرویس چینی هم از ۴ میلیون تومان در بازار قیمت گذاری شده، اما برای کمتر شدن هزینه میتوان به جای سرویس چینی از سرویس آرکوپال استفاده کرد که کمتر هزینه داشته باشد و یک سرویس ۲۶ پارچه آرکوپال از ۱.۷۰۰ میلیون تومان قیمتش شروع میشود. سرویس قاشق و چنگال هم ۱۴ میلیون تومان داریم، اما لزومی نیست که انقدر هزینه زیاد برای قاشق چنگال شود به جای آن میتوانیم حتی با ۶۴۰ هزار تومان یک سرویس قاشق و چنگال خریداری کرد.
ساعت دیواری، تلویزیون و میز تلویزیون هم که جزو وسایلی است که داماد تهیه میکند، اما به ترتیب حداقل قیمتی که در بازار دیده میشود برای ساعت دیواری از ۵۰ هزار تومان، برای تلویزیون ایکس ویژن ایرانی از ۵ میلیون تومان و برای میز تلویزیون از ۳۰۰ هزار تومان را شاهد هستیم. حالا در کنار این موارد گفته شده وسایل خرده ریز آشپزخانه که شامل آبکش، ظروف حبوبات و ادویه و ... را هم اگر حساب کنیم حدود ۵ میلیون تومان و یا شاید بیشتر هم شود.
درواقع میتوان اینطور عنوان کرد باتوجه به اینکه وام ازدواج در سال جاری ۷۰ میلیون تومان است اگر بخواهیم از خرید وسایل غیر ضروری امتناع کنیم و وسایل ضروری را هم با قیمت مناسب تهیه کنیم میتوانیم با این رقم بخش عمدهای از جهیزیه را خریداری کرد، البته اگر از خرید جهیزیه قصدمان آغاز زندگی مشترک باشد نه کور کردن چشم فامیل و همسایه. در کنار جهیزیه خریدهای عروس و داماد برای عروسی هم است که هزینههای آن برای هر فردی بستگی به انتخابش متفاوت است.
زندگی اگر سخت بگیریم سخت هم خواهد شد پس به جای اینکه به دنبال الگو گرفتن از دیگران باشیم و چشممان به این باشد که بقیه چه کردند ما هم همان کار را کنیم به دنبال سبک زندگی خودمان با توجه به پول در جیبمان برویم. هیچ چیز زیباتر از ساده گرفتن و ساده شروع کردن زندگی مشترک نیست.
ارسال نظر